گاهی نقش هایی میپذیری و مجبوری به آن متعهد باشی...
و این اجبار است...
به معنای واقعی...
خدا نکند تداخل نقش پیش آید...
که اگر بیاید باید یکی قربانی دیگر شود...
پی نوشت:
۱. خدا از من خواسته همسر خوبی باشم و بعد از ان هر نقش دیگری را خوب ایفا کنم...
۲. گاهی معلمی دست و پا گیر است...
۳. خدایا، فقط به خاطر همسرم... همانطور که تو امر کردی...
مدفن عشق، وصال است...
افلاطون
دل نوشت:
۱. میدانی بوی چه میدهی؟؟؟؟
بوی قهوه یا چیزی شبیه کاپیتان بلک
۲. با افلاطون موافقید؟؟؟
کتاب خط عاشقی رو میخوندم که دلم گرفت...
من بی سر و پا کجا و شهدا کجا...
یعنی میشه خانوم حضرت زهرا سلام الله علیها هم به من نگاه کنند؟
شهید جابری، منم به دانش اموزام میگم از حضرت زهرا غافل نشن، از ایشون کمک بخوان...
شهید بزرگوار، من خجالت میکشم خانوم رو به پسرشون صاحب الزمان قسم بدم...
شما پا درمیونی کنید...
شما پیش خدا و حضرت زهرا ابرو دارید...
دل نوشت:
۱. آخ که چقدر دلم گرفته...
۲. شهید ردانی پور، خوش به حالتون...
داستان خوانی، داستان گویی، داستان نویسی...
وزیر محترم با حذف تکالیف نوروزی دستور به افزایش سرانه مطالعه داده است...
به شخصه اعتقادی به تکالیف نوروزی نداشته و ندارم...
کتابخوانی ایده خوبیست...
به شرطی که کتاب های خوبی معرفی بشه...
که...
اصلا کتابی معرفی نشده...
تصمیم دارم یه کتاب خوب مناسب سن بچه های کلاس پنجم رو بخونم و یه صوت تهیه کنم...
یه عزیزی میگفت صدام بد نیست...
لبخند مسیح خوبه؟؟؟
منتظر پیشنهادم...
فردانوشت:
۱. نمیدانم اسمش چیست... چیزی شبیه دلتنگی...
۲. اگه رد شدی از اینجا بدان جویای احوالت هستم، با اینکه چند وقتی است ردپایت را استشمام نکردم...
۳. آخر نفهمیدم با تو چه کنم؟ هیچ... آسوده باش...
۴. روزگارت خوش بشر جان...
امروز مسابقه حفظ داشتم...
واقعا سخت بود...
تازه من دو جز بیشتر نبود...
اونا که حافظ کل هستند چه جوری تونستند؟؟؟
پی نوشت:
۱. هدف حفظ کل هست... ولی بی مدت...
۲. دعا بفرمایید...
۳. اوقاف مسابقه گذاشته، اگه علاقه مند بودید ثبت نام کنید...
بعد نوشت:
۱. عملکرد ۸۴ درصدی... فکر میکردم بیشتر بشم... ولی باز شکر خدا...
خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود
... و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود
پلنگ من ـ دل مغرورم ـ پرید و پنجه به خالی زد
که عشق ـ ماه بلند من ـ ورای دست رسیدن بود
گل شکفته ! خداحافظ اگر چه لحظه ی دیدارت
شروع وسوسه ای در من به نام دیدن و چیدن بود
من و تو آن دو خطیم آری موازیان به ناچاری
که هر دو باورمان ز آغاز به یکدگر نرسیدن بود
اگر چه هیچ گل مرده دوباره زنده نشد اما
بهار در گل شیپوری مدام گرم دمیدن بود
شراب خواستم و عمرم شرنگ ریخت به کام من
فریبکار دغل پیشه بهانه اش نشنیدن بود
چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم
تمام عمر قفس می بافت ولی به فکر پریدن بود...
پی نوشت:
۱. جناب منزوی
۲. نفهمی هم خوب چیزیه...
بعدنوشت:
کتاب خوبی خوندید معرفی کنید...
گرچه هستی خداوند ربطی به ایمان ما نداره، اما احساس این هستی کاملا به میزان ایمان ما مربوطه
علیرضا - روی ماه خداوند را ببوس
فقط میتونم بگم ممنونم ازت...
ممنونم از قلب مهربونت...
ممنونم از حرفات...
ممنونم...
دل نوشت:
۱. اینکه توی دنیا خدا با آدمای مختلف آشنات میکنه، نشانه است...
۲. قدر تو رو میدونم...
۳. برات بهترین ارزوها رو دارم...
۴. امیدوارم منم بتونم به اندازه تو باشم...
۵. قول میدم دیگه تلخی ازم نبینی...
